جمعه, 14ام تیر

شما اینجا هستید: رویه نخست زبان و ادب فارسی ادبیات

ادبیات

در مروت خود که داند کیستى؟ - دکتر غلامحسین یوسفى

آنچه می‌خوانید متنی است به قلم چهره ماندگار ادبیات، نویسنده و ادیب مرحوم دکتر غلامحسین یوسفی که انتشار آن در چنین روزها و شب‌های پرفیضی بی‌مناسبت نیست. ابوحامد محمد غزالى در باب صدق نیت و اخلاص، این روایت عبرت‏ آموز را در کتاب احیاء علوم‏الدین نقل کرده است: عابدى خداى را مى‏‌پرستید مدتى دراز، پس قومى ‏بیامدند و گفتند: «اینجا جماعتى ‏اند که بدون خداى درختى را مى‏‌پرستند»، او به سبب آن در خشم شد و تبر بردوش نهاد و قصد درخت کرد تا آن را ببرد.

ذکر امام صادق(ع) - فریدالدین عطار نیشابوری

آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوه دل اولیاء، آن جگرگوشه انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق: جعفرالصادق رضی الله عنه.

جلوه هایی از علی(ع) در ادب فارسی

ارادت و علاقه اکثر شاعران کلاسیک و معاصر به حضرت امیر (ع) چنان زیاد است که فقط گردآوری اشعار و متونی که درباره مدح امام علی (ع) و در سوگ آن حضرت سروده اند نیازمند روزها ، ماه ها و سال ها وقت است و این نوشتار شاید فقط بتواند گوشه ای از عشق به مولا را در ادب فارسی بیان کند . به راستی اگر بخواهیم عظمت و شکوه علی (ع) را در شاعران مطرح این سرزمین گردآوری کنیم، شاید بتوان به صدها جلد کتاب رسید.

دربارۀ زبان شعر امروز

یکی از ظریف‌ترین نکاتی که در حوزۀ علوم انسانی نتایج درخشانی را به بار آورده، توجهی است که در این علوم به مسألۀ در زمانی - همزمانی شده است. اصل این ابداع، و کشف این چشم‌انداز بسیار مهم، از اندیشه‌ها و درسهای زبان‌شناس برجستة سوئیسی، فردینان دوسوسور (1857ـ1913) به حاصل آمده است. دوسوسور نخستین کسی است که توانسته است موجوديّت «در زمانی» زبان را از موجودیت «همزمانی» آن جدا کند. می‌گویند معما چو حل گشت، آسان شود. وقتی شما با نظریة دوسوسور آشنا می‌شوید، می‌گویید این مطلب را من هم می‌دانستم، اما...

روزه و رمضان در اشعار سعدی، مولانا و حافظ

در مقاله پیش رو ابتدا به بررسی مفهوم روزه داری از نگاه سعدی می پردازیم و آداب خوردن و مفاسد پرخوری و محاسن اعتدال در آن را یادآور خواهیم شد؛ سپس خواهیم دید که چگونه حافظ به عنوان یک ناقد جامعه دینی به آسیب شناسی رمضان و روزه داری در جامعه دینی زمـان خویش می پردازد. آنگاه برداشت متعالی و عمیق مولانا از روزه داری را به تصویر خواهیم کشید.

گفتار در زیبایی‌شناسی

زیباشناسی با علم الجمال، شاخه‌ای است از فلسفه که از «زیباییها» بحث می‌کند. زیبایی بر دو قسم است: زیبایی طبیعی و زیبایی هنری(هنر).

در همین زمینه