سه شنبه, 08ام مرداد

شما اینجا هستید: رویه نخست ایران پژوهی جهان ایرانی

جهان ایرانی

در نشست «یک ملت، سه دولت و ضرورت یک پیوند» مطرح شد: گام نخست، فرهنگستان مشترک

پیوندهای پیوسته‌ی تاریخی میان افغانستان، ایران و تاجیکستان به دوره‌هایی بس دراز می‌کشد. در آغاز فریدون بود و سه فرزند: ایرج، سلم، تور و سپس یزدانی مشترک، اهورامزدا، پیامبری مشترک، زرتشت و کتاب مشترک، اوستا، و پس از گرویدن به اسلام یزدانی داریم، الله، کتابی داریم، قرآن و پیامبری داریم محمد(ص)، زبان مشترکی داریم، فارسی یا دری یا تاجیکی، تاریخ مشترکی داریم، کیش مشترکی داریم.

نامه ۱۰۰ دانشجوی پلی تکنیک به حامد کرزای رئیس دولت افغانستان - برای یاری به سازندگی افغانستان آماده‌ایم

نامه‌ی سرشار از نگرش کلان فرهنگی‌تان واصل گردید. در برهه‌ا‌ی که انفصال، فرهنگ متعارف آن است، پیام وصل و اتصال را شنفتن وجدبرانگیز است. افغانستان و ایران دو هویت مستقل سیاسی از یک فرهنگ و تمدن مشترکند.

بحرین هم چنان پایدار - 3 سال خیزش 30 سال مبارزه بی‌امان

خیزش هم میهنان بحرینی برای سرنگونی حکومت زادهٔ استعمار بر این گله جزیره (مجمع الجزایر) به سومین سالگرد آن نزدیک می‌گردد. 14 فوریه 2011 (15 بهمن) 1389 آغازین روز این خیزش همگانی در بحرین جزیره‌ای است که از پشتیبانی سه جانبهٔ مردم بحرین کرانه‌ای (قطیف و احسا یا به اصطلاح اشغالگران سعودی، استان شرقیه) نیز برخوردار می‌باشد.

افغانستان: زخم دیروز، درد امروز

به دنبال سال‌ها اشغال افغانستان از سوی نیروهای آتلانتیک شمالی (ناتو) به سرکردگی آمریکا اوضاع افغانستان حتا اندکی بدتر از طالبان است.

بحرین - استاد ادیب برومند

مجمع‌الجزایر بحرین که با ترفندهای سیاست استعماری انگلستان از سال‌های پایانی پادشاهی ناصرالدین شاه به طور عملی، نه رسمی  از پیکر ایران جدا شده و موضوعش به‌گونه‌ی عقده‌یی در گلوی عواطف میهن‌پرستانه‌ی ایرانیان جای گرفته بود همواره باز پیوستنش به ایران از جمله آرمان‌های ملی به شمار می‌رفت و برای این مقصود فرصت و موقع مناسبی مورد انتظار بود. از هنگام دور افتادن بحرین از پیکر مام وطن، هیچ‌گاه دولت ایران از فکر بازگرداندن این ایالت آباد به‌کشور منصرف نبود و شیخ بحرین را مردی یاغی می‌شناخت که خود را به انگلیس‌ها بسته و زیر چتر حمایت آنها حکومت می‌کند.

نوروز در تاشقورقان

در فلات پامیر، بام جهان تاجیکان و در دامنه‌های جنوبی کوه مشتاق، دشتی سبز و بیکران گسترده است و این سبزه‌وار مخملین، شهری کوچک و صمیمی را به نام «تاشقورقان» در آغوش دارد که در آن و در کوه‌ها و مرغزاران پیرامون آن، عشایر فارسی‌زبان تاجیک زندگی می‌کنند که خود را نه عشایر، که «سر کوهی» می‌نامند. تاشقورقان یکی از شهرهای ایالت شین‌جیان (ایالت خودمختار باختر چین) است و عشایر تاجیک این سامان نیز جزو ملیت‌های چین به شمار می‌آیند.

در همین زمینه