پنج شنبه, 13ام تیر

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی صنایع دستی

صنایع دستی

صنایع دستی استان البرز را بشناسیم

در هر استان، چند نوع صنایع دستی محبوب وجود دارد که مردم معمولا آن‌ها را برای مصارف شخصی یا به‌عنوان سوغات می‌خرند و به شهرهای خود می‌برند. در استان البرز یکی از صنایع دستی محبوب «چلنگری» است.

نقوشی برگرفته از طبیعت در صنایع دستی مازندران

هر منطقه‌ای با توجه به زیست‌بوم خود و نحوه‌ی پوشش گیاهی و جانوری‌اش، صنایع دستی مخصوص به خود را دارد که هم از نظر مواد اولیه و هم از نظر کاربردی، با ویژگی‌های اقلیمی منطقه هماهنگ است.

سفال لالجین در رقابت با چینی‌ها می‌برد یا می‌بازد؟

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان گفت: توجه نکردن به سلایق مشتری و کاربردی نبودن تولیدات سفال از معضلات هنر صنعت سفال است.

بررسی مشکلات و جایگاه فرش ایرانی

قدیمی‌ترین فرش دنیا با نام فرش «پازیریک» که در دره پازیریک در جنوب سیبری یافته شده است و زمان بافت آن به 2500 سال پیش برمی‌گردد، متعلق به ایرانیان است و این خود گواه این امر است که هنر فرش از قدیم در وجود ایرانیان بوده است. قالی بافی نگین هنر ایران است و باید قدر آن بسیار دانسته شود. وی با بیان اینکه باید یک روز سال به نام «روز فرش» گذاشته شود، می‌گوید: فرش بافان ایرانی، سفیران هنر ایران هستند و باید در یک روز خاص در هر سال، از آنان قدردانی شود. زمانی در ایران 12 میلیون نفر در زمینه فرش فعالیت داشتند و آن‌ها شامل تاجران فرش، پشم ریسان، پنبه زن‌ها و خیلی‌های دیگر می‌شدند.

به بهانه برگزاری نمایشگاه هنربافته‌های قدیمی - احوال گلیم و جاجیم

علاقه‌مندم سالی یک‌بار نمایشگاهی از دست‌بافته‌های عشایر ایران برگزار کنم، زیرا فکر می‌کنم این هنر اصیل در ایران بسیار مهجور واقع شده است. گلیم از نظر من مانند شعر می‌ماند برای آن‌که پراز موسیقی، رنگ، فرم و نقش‌هایی است که توسط یک هنرمند بافنده خلق می‌شود. بافنده این آثار خلاقیت داشته و به صورت بداهه براساس احساساتش طرح‌ها را با استفاده از رنگ‌ها‌ی مختلف به وجود آورده است. این دست‌بافته‌ها بخشی از هویت مردم ایران زمین و عشایر ما محسوب می‌شود، بنابراین باید در حفظ آن کوشا باشیم و نگذاریم به‌راحتی این هنر ملی و بومی از سرزمین‌مان خارج شود و در خارج از کشور کتاب‌های این آثار را چاپ و اصل آن را در موزه‌های‌شان نگهداری کنند.

صنایع دستی باقیمانده در استهبان، رو به فراموشی و نابودی!

در رشته ی نمدمالی اما با وجود چندین استاد ماهر که خوشبختانه هنوز در قید حیاتند، به دلیل تخریب کاروانسرایی که محل فعالیت آن ها بود، کار همگی تعطیل گردید و برخی از آن ها سفارشات خود را در خانه تهیه می‌کردند که همین فعالیت ها نیز تقریبا به صفر رسیده است! "نمد دورو"ی استهبان (دو طرفه) متقاضیان را از جای جای ایران به استهبان می کشاند، اما حالا حتی نامی هم از آن به گوش نمی رسد!

در همین زمینه