وی در ادامه گفت: «شنیده شده که هندیها در حال بازسازی زیستگاه یوز در هند هستند تا بتوانند این جانور را در آن احیا کنند. این موضوع به ما ربطی ندارد و زحمتی است که خودشان میکشند. چون ما به هیچوجه یوز را به هندیها نمیدهیم.»
جورابچیان با بیان اینکه راه برای مذاکره با هندیها باز است، گفت: «اینطور نیست که ما با کارشناسان هند مذاکره نکنیم. آنها به ایران بیایند و نظر خودشان را درباره یوز آسیایی و لزوم بردن آنها به هند بگویند، ما میشنویم و مذاکره میکنیم. اما همانطور که رئیس سازمان محیط زیست و معاون محیططبیعی ایشان هم گفتهاند، یوزپلنگ آسیایی از ایران خارج نخواهد شد.»
جورابچیان، با توجه به کشته شدن دو توله یوز آسیایی و مادر آنها در هفته گذشته و لزوم حفاظت بیشتر از گونه نادر گفت: «همین که میبینم کشته شدن این سه یوز در ایران چه بازتاب گستردهای داشته، نشان میدهد که پروژه یوزپلنگ آسیایی تاکنون موفق عمل کرده است، چرا که در جادههای ایران هر روزه جانوران کمیاب و نادری زیر ماشین میمیرند و هیچکس هم خبردار نمیشود. ولی کشته شدن یوز برای همه مهم شده است.»
مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی گفت: «این سه یوز، در منطقهای زیر ماشین رفتهاند که ما هیچ گزارشی از وجود این جانور در آن منطقه نداشتیم. ما از سال گذشته اقدام به نصب تابلوهایی در جادهها کرده بودیم تا به رانندهها هشدار لازم را بدهیم. اما متاسفانه اصلا فکر نمیکردیم که در این منطقه هم ممکن است یوزها از جاده عبور کنند.»
محمدصادق فرهادینیا، معاون پروژه بینالمللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی هم در اینباره گفت: «ما برای سه جاده که تلاف یوز در آن وجود داشت، تابلوگذاری را آغاز کردیم. این سه منطقه، نایبندان، راور و کالمند بود که خوشبختانه امسال پس از تابلوگذاری دیگر تلفات یوز در آنها نداشتیم.»
فرهادینیا در ادامه تاکید کرد: «جاده تهران مشهد، که در آن سه یوز کشته شدهاند، نه تنها جزو برنامه ما برای تابلوگذاری نبود، بلکه اصلا وجود یوز آسیایی در آن منطقه اثبات نشده بود.»
علیرضا جورابچیان رسانهها را بزرگترین یاور این پروژه برای حفظ یوز آسیایی در ایران دانست و گفت: «هرچه اطلاعرسانی قویتر باشد، جان یوز ایمنتر خواهد بود. این رسانهها هستند که میتوانند یوز آسیایی را به مردم معرفی کرده و اهمیت آنرا یادآوری کنند.»
جورابچیان در ادامه گفت: «رسانهها همیشه ما را با انتقادها و محبتهای خود تشویق کردهاند. آنها باعث شدهاند که مردم ایران به اهمیت یوزپلنگ آسیایی پی ببرند و لزوم حمایت از آن را درک کنند.»
وی در ادامه از «سرزمین من» به خاطر معرفی درست حیاتوحش ایران قدردانی کرد و گفت: «پرونده اصلی سیزدهمین شماره این نشریه به یوزپلنگ آسیایی اختصاص داده شده و مطالب جامع و کاملی در این شماره از نشریه درباره این جانور منتشر شده است. من میدانم که انتشار چنین مجلهای با این کیفیت، کاری است دشوار و کفشی آهنین میخواهد، اما «سرزمین من» با استقامت و بردباری هر ماه گونههای حیاتوحش ایران را به زیبایی معرفی میکند.»
در ادامه محمدصادق فرهادینیا، معاون پروژه بینالمللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی نیز نقش رسانهها را در این امر جدی دانست و گفت: «کار ما علمی و دقیق است، برای همین هم نمیتوانیم مستقیما با مردم ارتباط برقرار کنیم. اما رسانهها میتوانند با معرفی این جانور و نشاندادن زیباییهای آن، همه را به حفظ یوز آسیایی تشویق میکند.»
فرهادینیا در ادامه گفت: «بهنظر من انتشار پرونده یوزپلنگ آسیایی در نشریه «سرزمین من» یک اتفاق بزرگ است. اتفاق مهمی که در حفاظت از یوزپلنگ آسیایی تاثیر بسیار زیادی خواهد گذاشت.»